Loading ...
Całe piękno gór
- Dnia Maj 23, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Kącik poezji górskiej, Tatry
0
Przytulam twarz
do szorstkiej kory drzewa
zamykam oczy…
widzę błękit nieba…
na jego tle zarysowane góry
sięgające wysoko
ponad ciemne chmury…
i dalej ostrą granią
poprowadzona ścieżka
kopczyki z kamieni…
cicho tu i pusto
ani trawa się zazieleni
ani ptak zaśpiewa
otrząsam się z uroku
spoglądam na drzewa…
Tatry wy moje, jakże was nie kochać?
- Dnia Kwiecień 25, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Górskie naj..., Kącik poezji górskiej, Tatry
- 0
Dzisiaj kilka złotych myśli mojego ulubionego autora Paulo Coelho. On chyba najlepiej wyraził to co czuję i myślę. I jak podchodzę do spraw świata i swego życia. I dobrze mi z tym…
„Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda. Musisz uważać na znaki. Bóg wyznaczył na świecie dla każdego z nas szlak, którym musimy podążać. Wystarczy odczytać tylko to, co zapisał dla ciebie. Świat należy do ludzi, którzy mają odwagę marzyć i ryzykować, aby spełniać swoje marzenia. I starają się robić to jak najlepiej. Ciesz się każdą chwilą, abyś potem nigdy nie żałował, że utraciłeś młodość. Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki jakie niesie nam los. Co jest najśmieszniejsze w ludziach? Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. […] Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli. „
P. Coelho
Polowanie na krokusy od Polany Kalatówki, poprzez Sarnią Skałę, aż po Dolinę Kościeliską, czyli Ścieżka nad Reglami też jest piękna
- Dnia Kwiecień 13, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Opowieści górskie, Tatry Zachodnie
- 3
Polowanie na krokusy kwietniową porą w Tatrach to już tradycja. Jeżdżę podziwiać te niezwykłe, fioletowe dywany tych kwiatów od kilku lat, w końcu zjawisko to zdarza się tylko raz do roku. Nie dziwią więc coraz większe tłumy turystów chcących również zobaczyć te kwiaty na własne oczy, w otoczeniu cudownej tatrzańskiej przyrody i pośród dumnych, przykrytych wciąż zimową kołderką szczytów. To wszystko razem prezentuje się wspaniale i z roku na rok przyciąga coraz więcej turystów, zwabionych też przez potężną promocję takiego sposobu spędzania czasu wolnego. Po prostu nagle stała się moda na krokusy i wypada tam być, więc przyjeżdżają ludzie z całej Polski, by je zobaczyć i pochwalić się, że byłem i ja… nie potępiam tego, bo każdy ma prawo do zachwytu nad pięknem natury i wzruszeń nad dziełami jakie tworzy Matka Natura. Głównym celem wycieczek jest oczywiście słynąca z fioletowych dywanów Dolina Chochołowska. Relacje z moich poszukiwań tam przeczytacie także tutaj lub tu.
Podobne zdjęcia:
Cmentarz Symboliczny pod Osterwą. Duchy miejsca
- Dnia Marzec 04, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Literatura górska, Recenzja, Tatry
- 0
Kończy się pomału tegoroczny karnawał i za kilka dni rozpoczniemy okres Wielkiego Postu. Po czasie zabawy być może niektórzy z nas znajdą się w nastroju do zadumy. Czas postu to może być także okres rozmyślań o nicości życia i nieuchronności śmierci. Dlatego chciałbym wam dzisiaj polecić lekturę fascynującej książki wydawnictwa Stapis, które specjalizuje się w literaturze górskiej. Kto znajdzie czas niech sięgnie po pozycję ” Cmentarz Symboliczny pod Osterwą. Duchy miejsca” autorstwa Huberta Jarzębowskiego. Mi przypadły bardzo do gustu jego dywagacje i pochylenie się nad wielkimi ludźmi gór, którzy już odeszli, a Tatry ukochali najbardziej. To dobra tematyka na nadchodzący czas wyciszenia.
Podobne zdjęcia:
Towarzyszowi podróży
- Dnia Luty 28, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Kącik poezji górskiej, Tatry, Teksty o górach
- 0
Dziś na blogu specjalna dedykacja dla wszystkich moich bliskich, przyjaciół, kamratów, z którymi przemierzam górskie ścieżki. Bo oni są dla mnie najważniejsi, z nimi spędzam najwięcej czasu, nie opuszczają mnie w potrzebie, dodają otuchy, wiary w siebie,a nawet sił! Fajnie jest czasami samotnie wędrować po górach, ale znacznie raźniej i weselej jest czynić to w towarzystwie wesołej kompanii… Lubię dzielić się swoim górskim szczęściem i wspólnie przeżywać radość ze szczytowania i odkrywania pięknych miejsc. W jedności siła, a dzielenie się czymś dobrym z innymi daje jeszcze większą satysfakcję. Dlatego pozdrawiam Was serdecznie, wszystkich, którzy wałęsacie się ze mną po tych niesamowitych pasmach górskich i delektujecie się razem ze mną widokami i odkrytymi cudami natury! Dla was dzisiaj ten wiersz… wiem, że tak jak ja najbardziej kochacie Tatry, więc zostawiam Was w tym klimacie…
Rozmiłowany, roztęskniony za górami
- Dnia Luty 20, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Kącik poezji górskiej, Tatry
- 0
Ja też uwielbiam proste strofy,
Co kuszą swoim pięknem.
Przypomną miłość dziś niemodną
I już Ci serce mięknie.
Bo cóż kochać poza górami?
Uwodzą całą swoją składnią,
Kołysze Cię ich forma
Są jak orzechy które spadną
Z łupin już chcesz je obrać
Skorupkę słowa zmiażdżyć szybko
By się zachwycić sensem,
Znalazłaś morał – to nie wszystko
Bo jeszcze coś Cię kręci.
Bo cóż ponad Tatrami?
Ukryty podtekst – jest wrażenie
Smak cudnie buzię mami.
O! taką słodycz hojnie cenisz.
Wiersz sam zapada w pamięć.
Tatry! I czegóż chcieć więcej…
- Dnia Luty 12, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Kącik poezji górskiej, Tatry
- 2
”Wielką wartością jest piękno , jakie Tatry
same w sobie posiadają, ale bodaj jeszcze
cenniejszą wartością jest to piękno, jakie
człowiek potrafi stworzyć w podziwie dla
tych gór”
Dzisiaj w kąciku poezji górskiej dwa wiersze klasyka – Franciszka Nowickiego, poety okresu Młodej Polski, taternika, piewcy Tatr, czyli najpiękniejszej górskiej krainy, jednego z projektodawców Orlej Perci. Jego poezja ociekająca wprost miłością do Tatr każdemu zakochanemu w tychże górach musi przypaść do gustu.
Czytaj dalej»„Carolus Victor” -genialna opowieść o czasach pasjonującej wspinaczki
- Dnia Luty 04, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Literatura górska, Recenzja, Tatry
- 0
Wpadła mi w ręce kolejna świetna powieść z cyklu literatury górskiej, którą wchłonąłem na jeden raz. Niezwykle barwnie napisana opowieść o słynnym wspinaczu przełomu wieków nie pozwoliła mi się oderwać od fabuły, póki ją nie skończyłem czytać. Mowa o książce Huberta Jarzębowskiego „Carolus Victor”. Wydawcą tej publikacji jest Wydawnictwo „Stapis” z Katowic. Autor w rozpoczynającym książkę tekście „Naj i N.I.B”, wyjaśnia, czym tak naprawdę jest „Carolus Victor”. Bo wcale nie jest to jednoznaczne. Pisze zatem: „Tutaj „niby” można mnożyć”. Jest to powieść niby-historyczna, a niby-współczesna, niby-kryminał, a niby-satyra, powieść niby-środowiskowa, niby-realistyczna, niby-romans, niby-fantastyka. Niby niby-postmodernizm, a jednak bardziej niby-moderna. Najchętniej nazwałbym Carolusa, a także wszystko inne, co dotychczas napisałem, po prostu bujdałką. I chciałbym poprosić Czytelnika, by jako bujdałkę go czytał”.
Czytaj dalej»Polskie Tatry
- Dnia Styczeń 31, 2017
- Przez marcogor
- kategorie: 2017, Kącik poezji górskiej, Tatry
- 4
Na pewno to znacie, ale nie mogę się powstrzymać, żeby nie przypomnieć ten piękny wierszyk znany mi już od dzieciństwa. Choć dopiero dużo później poznałem znaczenie tych prostych słów…:
„Kocham słońce, morze, plażę, Ale góry… o nich marzę… Te wędrówki górskim szlakiem, Są mym szczęściem, dobrym znakiem. A potoki i doliny, W nich się kocham, bez przyczyny. Co polany w sobie mają? Bez przyczyny zachwycają. Morskie Oko śle ukłony, Czarny Staw jest wyżej położony. Piękne wokół ma oblicze, Ile szczytów, niechże zliczę…. Chyba każdy ma w zamiarze, Być na szczycie swoich marzeń. Chcę się wdrapać hen do góry, Sięgać głową białej chmury. A gdy idziesz pewnym szlakiem, Krok po kroku, znak za znakiem. To odkryjesz piękną sprawę -przed oczyma masz Siklawę. To wodospad masz tatrzański, Piękny, duży, wielkopański. Z wielką siłą z góry spada, Niczym wielka estakada. A jaskinia Mylna, Mroźna, Wcale nie jest taka groźna. Warto zajrzeć do jej wnętrza, Swym urokiem nas zachęca. Zatem mówię… moi mili… Jak nie kochać każdej chwili Tam spędzonej pośród szczytów, Serce rośnie od zachwytu.”
Podobne zdjęcia:
Orla Perć – szlak tylko dla orłów
- Dnia Sierpień 30, 2016
- Przez marcogor
- kategorie: 2016, Górski news, Tatry
- 0
Mija 110 lat od wytyczenia najtrudniejszego szlaku w Tatrach. Wytyczony ponad sto lat temu szlak turystyczny Orla Perć miał być przeznaczony tylko dla orłów tatrzańskiej wspinaczki, ukoronowaniem ich dotychczasowych zdobyczy, jednak ta idea się zatarła. Zginęło tam blisko 140 turystów. Orla Perć oznaczona czerwonym szlakiem, uważana jest za najtrudniejszy szlak wysokogórski w Polsce. Zaczyna się na Przełęczy Zawrat (2159 m n.p.m.), biegnie przez Zamarzłą Przełęcz, Kozią Przełęcz, Kozi Wierch (2291 m n.p.m), Granaty, Buczynowe Turnie i kończy się na Krzyżnem (2112 m n.p.m). Pomysł wytyczenia Orlej Perci zawdzięczamy miłośnikom Tatr – młodopolskiemu poecie Franciszkowi Henrykowi Nowickiemu i księdzu Walentemu Gadowskiemu.
Czytaj dalej»
Najnowsze komentarze