Lubię myśleć o nowych miejscach

Pora na kolejną odsłonę kącika poezji górskiej. Erotyk, który Wam dziś przedstawiam odnosi się zapewne do kobiety, kochanki, ale dla mnie taką perfekcyjną kochanką, która zawsze na mnie czeka są góry, moja miłość największa i pasja na całe życie… to wiersz o odkrywaniu nieznanego, nowych, urokliwych miejscach, ale zresztą przeczytajcie i zachwyćcie się nim sami, bo mnie zauroczył swoją prostotą i wydźwiękiem. Od razu pomyślałem sobie, że dobrze odwzorowuje moje myślenie o górach, takie z miłością i tęsknotę za nimi. Wy na pewno też tak macie, że tęskno Wam do tych cudnych zakątków, górskich krajobrazów i sielskich widoków natury. Usiądźcie wygodnie i wczytajcie się w tę piękną poezję… Poza tym dzisiaj krokusowo, bo na czasie!

Góry – tam jodły szumią poezją

Góry to nie tylko czekające na zdobycie szczyty, ale też ludzie, którzy żyją na stokach, przyroda, legendy, fascynujące historie pierwszych zdobywców. 

„Jeśli wnikniemy w tę duszę, góra przestanie być dla nas tylko martwymi skałami, zimnym lodowcem czy punktem na mapie. Poznając duszę góry, odkrywamy jej wnętrze, lepiej ją rozumiemy i w efekcie mamy do niej większy sentyment. To tak jak z dobrym przyjacielem, którego im lepiej poznajemy, tym bardziej cenimy i szanujemy. Z kolei jeśli my będziemy góry szanować, jest szansa, że i one będą dla nas łaskawe.” Monika Witkowska