Księga Gości

Mareczku! Ogromne gratulacje, wielkie gratulacje i bardzo gorące z okazji Twojego zwycięstwa! Uwielbiam Cię czytać!. Pisz dalej!! Ja też kocham GÓRY i tam czuję się najlepiej. Wiedziałam, że wygrasz!.

Witaj Marku:) Bardzo podoba mi się Twój blog, opisy wypraw, zdjęcia...tak pięknie piszesz o górach...cieszę się, że na świecie żyją ludzie, którzy je kochają i czują do nich respekt. Pozdrawiam serdecznie i zapraszam również na mojego bloga: http://www.npm.fotolog.pl/ Być może nie jest tak profesjonalny jak Twój, ale może spodobają Ci się moje i mojego męża zdjęcia z naszych podróży po świecie i nie tylko 🙂

Pięknie przedstawiłeś to co kochasz....pozdrawiam i dedykuje utwór kapeli z Bieszczad...:) http://www.youtube.com/watch?v=LYBud4hXJI8

Znalazłam już kiedyś namiary na ten blog, podczytuję sobie od czasu do czasu i przyznam że Twoje wędrówki robią na mnie wrażenie. Też chodzę po górach, ale ponieważ nie są one moją jedyną \"miłością\"nie bywam tak często jak Ty i nie pokonuję takich długich dystansów ( tutaj już względy zdrowotne niestety decydują.... ). Strona świetna, gratuluję i być może skorzystam z podpowiedzi w nadchodzącym sezonie. Pozdrawiam.

Doskonała ksiega.

Doskonale miejsce.

Świetna jest ta strona!!

Fantastyczna strona. Nikt tak dobrze nie pisze o górach jak Marcogor.

Idealne miejsce.

Poznaliśmy się w Bieszczadach na Krzemieńcu, dzięki za info o Twoim blogu! Kocham Góry i znajduje tutaj inspiracje do kolejnych wędrówek 🙂 Pozdrawiam Monika

Mi jest najbliższy Beskid Śląski bo tam mieszkałem lecz obecnie Karkonosze bo tam teraz mieszkam. Ciekawa strona. Pozdrawiam

Cześć 🙂 oglądnęłam tylko zdjecia z Giewontu ale są wspaniałe 🙂 kurcze w Tatrach jestem zakochana 🙂 nie zapomnę widoku oświetlonych Tatr wschodzącym słońcem .... zdobywaliśmy wtedy Świnicę i Zawrat 🙂 coś wspaniałego 🙂 a Giewont to moja wielka miłość 🙂 Chciałam zapytać czy można by sobie wybrać od Ciebie jakieś zdjęcie do antyramy nad łóżko? Pozdrawiam serdecznie 🙂 Marta

Proszę nie zapominać o cudownych Bieszczadach!

Witam Panie Marku serdecznie 🙂 Pamięta Pan może młodą urzędniczkę, która była po raz pierwszy w górach z narzeczonym (pewnie nie bardzo bo to na początku września było)? Wejście Łomniczką na Śnieżkę to było coś 🙂 A tutaj na zdjęciach widzę Śnieżne Kotły, moją najpierwszą wspinaczkę zaraz po wejściu z wielgachnym plecakiem do Samotni (było też parę dni w Strzesze Akademickiej i Szklarskiej Porębie) 🙂 Mój pierwszy zachwyt był wtedy, kiedy ujrzałam góry z daleka (z ranka po siedmiogodzinnej jeździe samochodem w nocy i dwugodzinnej drzemce w aucie), drugi zachwyt to była Samotnia, ale kiedy spojrzałam na Śnieżne Kotły – zakochałam się bez pamięci. Do tego stopnia, że nie mogę się doczekać przyszłego roku. Ponoć mają być Tatry ale z racji kompletnego braku formy trochę się boję. Nie sądziłam, że jest możliwe, by po tak krótkim czasie pokochać coś tak mocno (wzruszam się jak głupia jak oglądam zdjęcia do tej pory i pewnie mi to nie przejdzie). A teraz strasznie tęsknię, oj strasznie. Pozdrawiamy serdecznie, Joanna. PS. Urokliwie tu u Pana. Poprzednik ma rację, gratuluję wytrwałości na blogu i w życiu codziennym. Żałuję jednej rzeczy - że północna Wielkopolska jest tak daleko od gór 🙁

Dziękuję za miłe spotkanie w \"chatce puchatka\" 🙂 uwielbiam tak pozytywnych i otwartych ludzi ... do zobaczenia na szlakach p. Marku 🙂 pozdrawiamy serdecznie . blog przepiękny 🙂 Jola (okolice Leżajska)