Nasza piękna Ojczyzna i moje góry

Każdy dzień uczy nas cierpliwie
że życie jest piękne na różne sposoby.
Próbuje nas o tym przekonać – przemawia do rozsądku, budzi nasze zmysły,otwiera nasze oczy…

Są łzy, co jak ogień palą, Są serca, co nigdy się nie żalą, Są winy, na które nie ma sędziego, Więc gdy ktoś płacze nie pytaj dlaczego.

Niedługo będziemy obchodzić piękne święto – Dzień Niepodległości, dlatego wykopałem stary, cudny wiersz o tym co najważniejsze jest i basta…

Nie dla mnie zamki nad Loarą,
czy ciepłe brzegi Adriatyku.
Ja kocham Wisłę naszą starą
i słońca zachód na Bałtyku.

Kocham Mazurskich jezior blaski ,
i puszczy żubrów pełne stada.
Mazowsza równin białe piaski
piękną Brdę co do Wisły wpada.

Szczecin, Pomorze, Wielkopolska,
Kujaw żyzną czarną ziemię.
Szyby węglowe naszego Śląska
i Wrocław co Lwów tam drzemie.

Kocham bramy Częstochowy,
Krakowa Wawel kamienice.
Nasze lasy i dąbrowy,
aż po wschodu granice.

Naszych gór piękne szczyty
i krzyż żelazny na Giewoncie.
Smerek śniegiem przykryty,
mgłę na naszym horyzoncie.

I gdzie byś był na całym świecie,
tam zawsze czujesz się intruzem.
A dom nasz naszą Polskę 
kochaj i żyj jak najdłużej.

Mam swój dom, ale moim domem są też góry.. i te duże i te małe. Te zdobyte i te wymarzone, które na zawsze pozostaną w sferze pragnień… bo to mój wyśniony świat! Tam czuję się wolny i niczym nie ograniczony! Wolność kocham i rozumiem… Wolności oddać nie umiem…

Mój dom może być mały,
dach może być dziurawy,
okna zasnute pajęczynami,
drzwi też mogą się nie domykać.   

Mój dom nie musi być nowy,
ni kolorowy –
w mym domu mają mnie kochać.

Mój dom wśród pachnącej zieleni
Miękko przytula i pieści
Tam poezja rozwija fantazje
Jest balsamem na wszystkie boleści

Czasami błądzę gdzieś myślami
Swą duszą złudy szukając
Spokojnie mnie wtedy kołysze
Na mój uśmiech jakby czekając

Gdybym mogła dotknąć słońca
Uchwycić kilka złotych promieni
Rozwiesić je na firance
Żeby ciepłem swe wnętrze odmienić

Bo poeta to życiowy lunatyk
Błądzi po świecie z fantazją w głowie
Wrażliwy na piękno, którego tak mało
Szare życie upiększa w kolorowym
słowie
autor inna20

Życie jest piękne, a świat łaskawy, dostrzeżmy to! Z górskim pozdrowieniem … Wasz Marcogor