Podsumowanie 17 Krakowskiego Festiwalu Górskiego
Pora podsumować 17 Krakowski Festiwal Górski zakończony tydzień temu, w niedzielny wieczór w Krakowie. Byłem na nim trzy dni, spotkałem kilkoro znajomych górołazów, zobaczyłem mnóstwo gwiazd światowego formatu oraz obejrzałem dziesiątki filmów o tematyce górskiej. Wziąłem także udział w wielu prelekcjach, spotkaniach, warsztatach. Oczywiście przyjrzałem się również wszelakim produktom, które oferowali przeróżni wystawcy, z branż związanych z turystyką, wspinaczką i sportami zimowymi. Zatem jakie są moje odczucia, a byłem zaproszony już na festiwal drugi rok z rzędu.
foto by KFG 2019
Jak dla mnie zbyt wielki jest przesyt zaproszonych gwiazd ze świata wspinaczkowego i sztucznie robionych filmów o ich niesamowitych wyczynach, polegających na tym, że całe ekipy filmowców i fotografów jeżdżą z nimi, bo sponsorzy opłacają wszystko. Czy utalentowani wspinacze mogą sobie na to pozwolić, zanim zdobędą sławę? Poza tym wydaje mi się, że niektóre niezwykłe wyprawy zostały robione właśnie po to, by się dobrze sprzedać, bo pomysł i miejsce było nietuzinkowe i medialne. Wiem, wiem, że tak się robi biznes, na tym, w czym jest się mistrzem, tzn. zarabia kasę, ale czy takie sztuczne akcje mają być pokazywane i promowane na wszelakich festiwalach górskich? To moja prywatna opinia, zapewne wielu się z nią nie zgodzi, ale zapraszam do polemiki w komentarzach.
foto by KFG 2019
Każdy z nas lubi słuchać o niesamowitych wyczynach himalaistów, pokonywaniu granic ludzkich możliwości, oglądać filmy i czytać książki o tych największych. Zwłaszcza, że to aktywność obfitująca w sukcesy polskie. Ale wydaje mi się, że bardzo mało ludzi interesuje się sportową wspinaczką, pokonywaniem wielkich ścian, całym tym boulderingiem i dziesiątkami innych odmian wspinaczki. To jest może jeden procent populacji, ale wątpię. Dlatego bardzo razi, że na takim festiwalu nie ma filmów o szeroko pojętej turystyce, którą uprawiamy my wszyscy w przeważającej większości. Zwykłe wyprawy w dostępne każdemu góry, podróże dalekie i bliskie, które mogą inspirować zwykłego przeciętnego turystę. Przecież wiele osób robi fajne projekty, odkrywa ciekawe miejsca, wciąż mało znane w Polsce.
foto by KFG 2019
Ile osób interesuje tak naprawdę słuchanie po raz kolejny Bena Moona o jego pokonywaniu Big Wall? To wszystko się powtarza, zmienia tylko miejsce festiwalu i gość, który o tym opowiada. Ale przecież wszyscy robią te same słynne ściany zmieniając tylko warianty lub skalę trudności. Mnie to już troszkę znudziło. Oczekuję na kolejnym KFG więcej filmów o zwykłych ludziach, którzy robią rzeczy, które i my możemy. Na festiwal przychodzi tysiące osób, z których cała masa dopiero zaczyna swoją przygodę z górami, głównie ludzie młodzi, oni zapewne pragną na początek swej górskiej drogi inspiracji, podpowiedzi na zwykłe wycieczki w najbliższe rejony, gdzie dadzą radę się wspiąć, a nie od razu wielkich skałach w parku Yosemite w USA.
foto by KFG 2019
Takie są moje odczucia, sam jestem w szoku, że wróciłem trochę zdegustowany z tegorocznego spotkania w Krakowie. Dobrze, że na małych salach było sporo ciekawych spotkań z ludźmi gór, którzy właśnie opowiadali o swoich górskich przygodach od początku swej działalności i mówili jak to się stało, że trafili w końcu w Himalaje. Niestety chętnych było tylu na te prelekcje, że często brakowało miejsc. Taki ciekawy wykład zrobił na przykład Michał Kochańczyk, który opowiadał o swej długiej drodze poznawania gór świata.
foto by KFG 2019
Bardzo interesujące było spotkanie z Magdą Lassotą, która barwnie przedstawiła całą prawdę o najwyższej górze świata, czyli życiu w bazie pod Mount Everestem. Dzięki temu wiem, czego się tam spodziewać. Dużo wiedzy nabyć można było na warsztatach fotograficznych prowadzonych przez kilku czołowych fotografów. Fajną sprawą było również odświeżenie sobie wiedzy o turystyce zimowej na spotkaniu z instruktorami PZA i TOPR. Ale najciekawszą o dziwo prelekcją była ta pt. „Prawo, a góry”. Nie zdawałem sobie sprawy pod ile artykułów z kodeksu cywilnego i karnego możemy podlegać w związku z naszą działalnością górską! Ale to temat na inny artykuł, choć radzę Wam się zainteresować już teraz…
foto by KFG 2019
Liczę, że mnie zaproszą za rok mimo krytyki… a na koniec trochę obiektywnych danych o KFG 2019. Główną nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Filmowym zdobył film Darka Załuskiego ” Ostatnia Góra”, opowiadający rzec jasna o ostatniej, polskiej zimowej wyprawie na K2, podczas której tak wiele się działo, co na pewno znacie z mediów. Obraz Załuskiego odsłania niuanse akcji górskiej w Karakorum, niesnasków w ekipie, czy słynnej akcji ratowniczej po Elizabeth Revol. Oczywiście film został też najlepszym polskim filmem, oraz zdobył nagrodę publiczności. Jeśli chodzi o filmy to mnie oczarował dokument Reinholda Messnera o historii zdobywania Grande Cime, czyli najwyższej wieży Tre Cime de Lavaredo, położonej w Dolomitach, ale pewnie dlatego, że te góry mnie urzekły ostatnio bez reszty… i też interesuje mnie historia wspinaczki.
foto by KFG 2019
Inne nagrodzone produkcje to:
🏆Grand Prix – „Ostatnia Góra” Director Dariusz Załuski
🏆Best Mountaineering Film – „This is Mountain Life” Director Grant Baldwin
🏆Best Climbing Film – „Climbing Blind” Director Alastair Lee
🏆Best Exploration/Adventure Film – „Allein” Director Franz Walter
🏆Best Culture/People/Nature Film – „United States of Joe’s” Directors Peter Mortimer and Nick Rosen
🏆Best Polish Film – „Ostatnia Góra” Director Dariusz Załuski
🏆2nd Award in Polish Competition – „Wiatr” Michal Bielawski
🏆People’s Choice Award – „Ostatnia Góra” Director Dariusz Załuski
foto by KFG 2019
Na zakończenie jeszcze wypada podać nagrodzonych za osiągnięcia górskie w sezonie 2019. Więc po kolei…
🏆Kraków Climbing Award – Best Season – Piotr Schab
🏆Kraków Mountain Award – Best Achievement – Łukasz Dudek
🏆Kraków Mountain Award – Special Mention – Karolina Ośka Michał Czech Gabriel Korbiel Kuba Kokowski
🏆Kraków Mountain Award – Values – Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe – TOPR
🏆Kraków Climbing Award – Life Achievements – Ben Moon
To by było na tyle, pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia za rok! Szkoda tylko, że tak mało było tych spotkań z Wami na festiwalu… tłumy były takie, że ciężko było się odnaleźć. Z górskim pozdrowieniem
Marcogor
