Serce moje tęskni do gór

Serce moje tęskni do gór

 

W pieśni słońca

pod Niebiosa chwałą

wędruje w ciele – między żebrami

w pulsie chciwym całe

niepewne

z przymkniętymi czasem

ze strachu oczami

w potu zastygłym

na czole krysztale

i w skrzydłach wiatru

i w Tatrach

na szlaku – między żlebami

pełne a ciągle niesyte

małe a wielkie

wędruje…

Serce moje tkliwe

jak smutek halnym zerwany

z urwiska stromego

wprost w przepaść czasu

wiatr je zrzuca

upada wprost w duszę

i tęskni serce moje powrotu

tęskni gór

i znowu czeka

czeka przyszłego roku.

G.Wojtczak

O autorze

marcogor

Bloger z Gorlic, górołaz opisujący swoje górskie wyprawy, zakochany w Tatrach, miłośnik górskich wędrówek i wszystkiego piękna natury. Góry to moja pasja i mój drugi dom.

2 komentarze

  1. abigail

    Górska poezja :)… Dzięki :).

    Odpowiedz
  2. Wiesia

    Cała prawda o miłości do gór……

    Odpowiedz

Zostaw odpowiedź Wiesia Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

TURYSTYKA – GÓRY – PODRÓŻE – BLOG ISTNIEJE OD II.2012

POSTAW KAWĘ MARKOWI

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Pasma Górskie

Translate »