Góry to poezja…

Góry to poezja…

Nie interesuje mnie to, co stworzyła ręka człowieka a jedynie to, czego nie zdołała jeszcze zniszczyć…

Zaiste wysokie góry pełne są muzyki, bardziej niż jakikolwiek inny obszar ziemi. Są poezją, która prowadzi do czynu, świętego i twardego jak obowiązek, mocnego jak skała, czystego i pogodnego jak nadzieja i nieśmiertelność.

„Trzeba oderwać się od szumów świata i wniknąć w samego siebie.

Oto jestem: moje ramię, moja dłoń, moje palce, mój paznokieć.

Cząstka mojego ciała, które stanowi harmonijną jedność.

Ta jedność nie kończy się obrysem kształtu: tworzę wspólnotę z kamieniem, na którym siedzę, z trawą, której dotykam, z powietrzem wypełniającym mi płuca, z pejzażem wokół.

Jestem sobą i jednocześnie drzewem, słońcem, ptakiem, ziemią.

Ja, składnik nieogarnionej, pulsującej, doskonałej natury.”

 

Aleksander Minkowski

 

O autorze

marcogor

Bloger z Gorlic, górołaz opisujący swoje górskie wyprawy, zakochany w Tatrach, miłośnik górskich wędrówek i wszystkiego piękna natury. Góry to moja pasja i mój drugi dom.

Zostaw odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

TURYSTYKA – GÓRY – PODRÓŻE – BLOG ISTNIEJE OD II.2012

POSTAW KAWĘ MARKOWI

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Pasma Górskie

Translate »