Oda do Gór

Pisząc ten wiersz wspominam liczne górskie wyprawy,
słyszę odgłos ptaków, czuję zapach trawy,
i z utęsknieniem za kolejną wędrówką szlocham,
„bo w GÓRACH jest wszystko co kocham”.

Ci, którzy kochają góry wiedzą jak to jest za nimi tęsknić…. Wy zapewne też tak macie, jeśli tutaj trafiliście i już planujecie kolejną przygodę! ” Marze­nia dają taką dziwną siłę, która mówi , żeby nig­dy się nie pod­da­wać, iść uśmiechniętym przez życie i osiągać rzeczy niemożliwe. ”  Tego Wam dzisiaj życzę i zachęcam do zanurzenia w górskiej poezji. 

Gorlicka Grupa Górska na Wielkim Choczu, foto by wiktorbubniak.pl

Ten świat, gdyby nie GÓRY,
byłby przeraźliwie ponury.
Bo to w NICH jest ta tajemnica,
co raz strach wzbudza, a raz zachwyca.

GÓRY to przestrzeń, wolność i przyroda,
ptaki, drzewa, lodowata woda,
która w strumieniu przeźroczystym-
płynie swym rytmem, rwącym, wieczystym.

To w GÓRACH patrząc w dół ze szczytu,
przestajesz żałować swego bytu.
Męczący świat staje się pod Tobą taki mały,
a widok wokół nieskończenie doskonały.

GÓRY niekiedy też mogą zdradzić,
złą ścieżką w nieznane Cię poprowadzić.
Coś nagle sprawia, że nie zauważasz znaku
i nagle, nieświadomie zbaczasz ze szlaku.

Mimo strachu, czasami chcesz się zgubić w lesie,
gdzie donośny głos Twój głuche echo niesie.
I zostać w przyrodzie, i na zawsze w ciszy,
razem ze słońcem i wiatrem zaszyć się gdzieś w niszy.

Góry Choczańskie, foto by wiktorbubniak.pl