











Magura Spiska to cudownie piękne pasmo górskie. Uwielbiam w nie powracać. Mam blisko, więc zawsze może być planem awaryjnym, gdy coś większego nie wypali. A widoki z jej głównego grzbietu są cudne. Z jednej strony niebotyczne Tatry, a z drugiej gniazdo Pienin i Beskidy oraz w oddali Gorce. Przeszedłem już prawie całą główną grań, w tym roku poznałem jej środkową, najbardziej widowiskową część. Zresztą co wam będę pisał, zobaczycie sami na fotkach z wycieczki. Magura Spiska to jest jeden tylko grzbiet, który rozciąga się na długości ponad 30 km. Jest ona niemal w całości zalesiona, ale liczne polany i wiatrołomy powodują, że prowadzące przez nią szlaki turystyczne są bardzo widokowe. Jej długi i stosunkowo płaski grzbiet tworzy boczne ramiona, szczególnie na północną stronę.
Czytaj dalej»Dzisiaj niesprzyjająca pogoda pozwoliła oglądać góry tylko w kinie. Byłem na szeroko reklamowanym ostatnio Evereście. Ten film na faktach opowiadający tragiczny sezon 1996, kiedy to zginęło wielu wspinaczy, w trakcie zdobywania najwyższej góry świata, co słabszym wyciśnie łzy. Polecam oglądać w wersji 3D, bo wtedy będziecie mieć okazję poczuć się, jakbyście tam byli naprawdę! Dobra gra aktorów, dramatyczna akcja górska, świetna muzyka i duży ekran sprawia, że film ogląda się na bezdechu… nic wiecej nie zdradzę, musicie obejrzeć go sami. Właśnie wchodzi do kin w całej Polsce. Najpopularniejsza relacja z wyprawy została umieszczona w książce “Wszystko za Everest” Jona Krakauera. Film przedstawia kulisy tragicznej ekspedycji, podczas której zginęło 8 himalaistów. Za tysiące dolarów wykupili miejsce w wyprawiw, dzięki której mieli zdobyć dach świata. Szli na Everest z przewodnikami, jako klienci komercyjnej wyprawy. Burza, która rozpętała się w trakcie ataku szczytowego, odcięła im powrót…
Czytaj dalej»Od dawna ciekawiły mnie Góry Lewockie. Pasmo górskie położone w sumie dość blisko mego domu, a dzikie i mało znane. Po pierwszym zetknięciu z tymi górami co opisałem tutaj przyszła pora na kolejne. Jedyną rzeczą, która odstraszała był fakt, że do 2005 r istniał tam poligon wojskowy i dlatego na różnych forach szukałem informacji, czy jest już tam bezpiecznie i wstęp nie jest w jakiś sposób ograniczony. I wszystkie te przeszkody zostały usunięte, a góry dostępne do zwiedzania. Pozostał tylko problem, że nadal bardzo niewiele tam jest szlaków turystycznych i zero infrastruktury, ale dla wielu turystów to raczej zaleta. Mało w końcu jest w Europie zakątków, gdzie jest naprawdę dziko i nie ma tłumów.
Czytaj dalej»Ze szczytu można dojrzeć jak wszystko jest małe. Tutaj nasze zwycięstwa i smutki przestają być ważne. To co zdobyliśmy i co straciliśmy zostaje w dole. Ze szczytu góry widzisz jak wielki jest świat i jak szeroki horyzont.
Nikomu nie wolno drżeć przed nieznanym,
gdyż każdy jest w stanie zdobyć to,
czego mu potrzeba i to, czego pragnie.
(Paulo Coelho)
Poznając olbrzymie połacie Sudetów na mojej drodze nie mogło braknąć również Gór Kamiennych, pasma w Sudetach Środkowych, ciągnących się wzdłuż granicy polsko-czeskiej. Dzielą się one na cztery mniejsze pasma: Góry Krucze, Czarny Las, Pasmo Lesistej i Góry Suche, oddzielone przełomowymi dolinami rzek i potoków. Wzniesienia Gór Kamiennych mają strome stoki, wąskie grzbiety o silnie urozmaiconej linii grzbietowej. Często mają wygląd stożków. Mając na uwadze swój plan zdobywania Korony Gór Polski pierwsze swe zainteresowanie skierowałem na Waligórę, najwyższy szczyt Gór Suchych i całego pasma. Góry Suche to pierwszy od wschodu człon Gór Kamiennych, jest to zarazem najwyższe, największe i najbardziej zróżnicowane ich pasmo górskie.
Czytaj dalej»Nieraz zapewne schronienie w górach dawała wam, czy to przed ulewą, czy też burzą, albo zmrokiem nieoceniona koleba tatrzańska. O niej dziś krótki wierszyk.
Czytaj dalej»“Moja kolebo! Tyś mnie w ciemną noc ratowała w smutku zachodzacego dnia, utuliła w czarnej nocy przestworzem gwiezdnym, byłaś mi przez Boga gniazdem uwitym podczas gromów co doliną wstrząsały. Tyś mi zaciszem pomiędzy skały moja kolebo! Z rana rześkim zapachem litworu wstaję pełen zachwytu i młodzieńczego wigoru.”
Stefan Becker
W czasie mojego pierwszego zetknięcia z Górami Wałbrzyskimi nie mogło zabraknąć czasu na odwiedzenie Zamku Książ, jednej z najbardziej znanych i rozpoznawanych budowli w kraju. Leży on administracyjnie na terenie Wałbrzycha, w dzielnicy Książ, na obszarze Książańskiego Parku Krajobrazowego. Właśnie rejon tego parku zaciekawił mnie na tyle, że poświęciłem pół dnia na jego zwiedzanie. Park odznacza się wielkim zróżnicowaniem biotopów. Na terenie parku znajduje się 17 pomników przyrody, głównie cisów, m.in. cis Bolko, a także 3 zabytkowe aleje drzew: 2 lipowe i jedna kasztanowa, arboretum – Sudecki Ogród Dendrologiczny oraz 130 drzewa egzotyczne i 126 drzew zabytkowych. Zwłaszcza rosnące na urwistych zboczach dolin Pełcznicy i Szczawnika stare cisy robią duże wrażenie.
Czytaj dalej»
Góry często pozwalają nam zrozumieć,
Że nasze umęczone człowieczeństwo
Oczyszcza się i uszlachetnia przez cierpienie.
Giuseppe Mazzotti
To mądre zdanie, bo gdzież lepszy czas i miejsce na przemyślenia niż na górskim szlaku. A znacie dekalog prawdziwego turysty, bywalcy parków narodowych? Oto on:
DEKALOG PARKÓW NARODOWYCH
1. Będziesz miłował Przyrodę Parku Narodowego i podziwiał, krzywdy jej nie czyniąc.
2. Nie zabijaj.
3. Nie niszcz.
4. Nie pal ognia.
5. Nie zbieraj.
6. Nie wprowadzaj.
7. Nie poruszaj się poza szlakami dozwolonymi i przy użyciu niedozwolonych sposobów.
8. Nie zostawiaj.
9. Nie nocuj.
10. Nie hałasuj.
Góry Opawskie (czes. Zlatohorská vrchovina), to mezoregion wchodzący w skład pasma górskiego Jesioników (czes. Jeseníky), w Sudetach Wschodnich. Jest to zarazem najdalej na wschód położony na obszarze Polski fragment Sudetów. Polski obszar Gór Opawskich składa się z kilku części, ale najważniejsze to obszary Masywu Parkowej Góry i Masywu Biskupiej Kopy. Na terenie pasma znajduje się Park Krajobrazowy Góry Opawskie z licznymi zabytkami kultury i przyrody. Obszar tych gór w przeszłości określano popularnie jako Górnośląski Zakątek Górski, ponieważ był on jedynym obszarem z górami na Górnym Śląsku należącym do Niemiec. Z Górami Opawskimi wiąże się także wiele tajemnic, związanych ze znajdującymi się tu złożami złota oraz zaginionym miastem Rosenau.
Czytaj dalej»Kolejnym moim celem w czasie tegorocznego pobytu w Chorwacji było odwiedzenie Szybenika, jednego z cudów środkowej Dalmacji. Rozciągające się w połowie drogi między Rijeką, a Dubrownikiem miasto słynie z zabytkowej starówki wpisanej na listę UNESCO oraz wspaniałej katedry św. Jakuba – jednego z najcenniejszych kościołów w kraju. To historyczne miasto położone jest nad ujściem malowniczej rzeki Krka do Morza Adriatyckiego. Po raz pierwszy nazwa Szybenik pojawiła się w 1066 w statucie króla chorwackiego Petara Krešimira IV. W przeciwieństwie do innych miast w Dalmacji założonych przez Ilirów, Greków czy Rzymian jest najstarszym miastem rodowym Chorwatów na wschodnim wybrzeżu Adriatyku.
Czytaj dalej»Dziś na wieczorne utulenie piękne wiersze Gomorry o Tatrach – mojej także miłości. Autorka jest tegoroczną laureatką konkursu poezji górskiej na mym blogu, to kolejna próbka jej talentu…
Bo przecież: “Gdy wyruszam w Tatry, czuję się stary i ociężały jak ptak pozbawiony skrzydeł, ale gdy z nich wracam, jestem odmłodzony i pełen życia.” ks. Roman Rogowski
Czytaj dalej»Będąc pierwszy raz w Chorwacji oprócz wylegiwania na plaży i zdobywania nadmorskich górek kilka dni wykorzystałem na zwiedzanie najbliższych mojemu miejscu pobytu starych, zabytkowych miasteczek, pamiętających czasy średniowiecza. Jako, że byłem w środkowej Dalmacji, odwiedziłem m.in Szybenik i Trogir, słynące z pięknych starówek i starych twierdz, zapewniających świetne widoki na miasta z góry. Zaledwie trzydzieści kilometrów dzieliło mnie od Trogiru, na zwiedzanie, którego przeznaczyłem jedno popołudnie. Warto pamiętać, że Chorwacja z roku na rok staje się coraz bardziej popularna, dlatego warto rezerwować swoje wakacje wcześniej. Sprawdźcie noclegi w Trogirze od Interhome – mają tutaj spory wybór ofert. To przepiękne miasto jest wzorcowym przykładem średniowiecznego układu urbanistycznego. Starówka, wpisana w 1997 r. na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO zajmuje przybrzeżną wysepkę w kształcie głowy żmii, oddzielona tzw. Fosą od stałego lądu oraz Kanałem Trogirskim od przeciwległej wyspy Ciovo. Z obu stron prowadzą do niej mosty oraz intrygująca wyglądem kładka dla pieszych.
Czytaj dalej»
Najnowsze komentarze