











Góry są przede wszystkim żywiołem. Są przestrzenią przekraczającą miarę ludzką. Dlatego właśnie są do opanowania. Ale nie przez przekształcenie ich istoty, lecz przez pokonywanie oporu materii zawartej w człowieku, w jego własnej naturze. Góry wymagają od człowieka przystosowania, treningu ciała i woli. Podporządkowanie celów ubocznych celom nadrzędnym. Wymagają uczenia się, przekazywania wiedzy innym, działania zespołowego, koleżeństwa. W starciu z górami hartuje się ciało, kształci umysł, wyrabia wola walki i zwycięstwa.
Andrzej Ziemilski
Pobudek do wspinania się po górach jest wiele, bardzo wiele, gdyż miłość do gór stanowi sferę doznań subiektywnych, a często też – irracjonalnych. Dlatego odpowiedzi ” dlaczego?” najlepiej szukać w sobie samym. Każdego pcha ku górze jego własna siła i każdy znajduje we wspinaczce swoją własną radość.
Józef Nyka
Wydaje mi się, a nawet jestem pewien, że Tatry są jedynym miejscem na kuli ziemskiej, gdzie mamy do czynienia z osobistą aktywną interwencją boską”
Jalu Kurek.
Wspinaj się w góry i słuchaj ich dobrych wieści. Spokój natury spłynie na ciebie jak światło słoneczne spływa na drzewa. Wiatry przyniosą ci swoją świeżość, burze energię, a troski opadną z ciebie jak jesienne liście”
John Muir
My, którzy wędrujemy po górach, zawsze przedkładamy upór i wytrwałość w dążeniu do ustalonego celu nad czystą siłę. Wiemy, że każda wysokość, każdy krok muszą być pokonane cierpliwością, ciężką harówką i że pragnienia nie mogą zastąpić wysiłku. Wiemy, że trzeba się zmierzyć z wieloma trudnościami. Cieszymy się wspaniałymi scenami rozgrywającymi się przed naszymi oczami: cudownymi wschodami i zachodami słońca, pięknem wzgórz, dolin, jezior, lasów i wodospadów. Kto idzie w góry musi podjąć wysiłek. Ale z wysiłku przychodzi siła, pobudzenie wszystkich zdolności a z poczucia siły rodzi się przyjemność. Powracamy do codziennych zajęć lepiej przygotowani do boju w walce życia i do pokonania przeszkód na naszych drogach, wzmocnieni i podniesieni na duchu wspomnieniami”
Edward Whymper.
W górach musisz wykonać pewien wysiłek bez zapłaty. Jest to mistyka, szukanie czegoś wyjątkowego. Do tego trzeba mieć wyobraźnię i filozofię życiową. Nie każdego na to stać, nie każdemu się chce. Bo w górach nie ma granic, tam szuka się wolności. A samo przebywanie w górach łagodzi, eliminuje agresję. Są to elementy rywalizacji, ale rywalizacji z postawionym celem, a nie z przeciwnikiem.
Krzysztof Wielicki
Cóż zmusza cię, człowieku, abyś opuścił własne schronienie w mieście, porzucił krewnych i przyjaciół i udał się w wędrówkę poprzez góry i doliny? Cóż jeśli nie przyrodzone piękno świata.
Leonardo da Vinci
Każdy człowiek ma własną bramę, którą wchodzi w nieskończone przestrzenie nieba. Dla wielu, dla bardzo wielu tą bramą są góry.
Romano E. Corunto
Szczęście w górach, składa się z dziesiątków małych szczęść, przeżywanych wiele razy w ciągu dnia. Pokonanie skalnego progu, wspaniała panorama przy bezchmurnym niebie, posiłek w zacisznym namiocie, powrót do bazy. Szczęście to też lawina, która przeszła bokiem, może jednak znacznie mocniej przeżywamy brak szczęścia właśnie wtedy, gdy człowiek spogląda na wierzchołek, który go pokonał.
Góry są geografią, która staje się Ewangelią, aby przekazać ludziom ciepło prawdy i piękno nieba.
Prawdziwym alpinistą jest ten, kto lubi wchodzić tam, gdzie przed nim nie wszedł jeszcze żaden inny człowiek, który chce dotykać skały dotąd ludzką ręką nie tkniętej; innymi słowy – prawdziwym alpinistą jest człowiek, który podejmie pierwsze wejścia.
Albert Frederick Mummery
Wspinanie się jest dotykaniem granic nieba unoszącym całą naszą istotę. Wspinanie się jest łączeniem trudu i radości w zdobywaniu wyżyn. Wspinanie się jest wysiłkiem serca, aby unieść w górę ciało i ducha.
Luigi Bianchi
Wierzyłem i wierzę, że walka z górą jest użyteczna jak praca, szlachetna jak sztuka, piękna jak wiara.
Guido Rey
Szczęście przeżywa się, gdy wszystko pozostaje jeszcze przed tobą, kiedy wiesz, że do celu masz jeszcze kilkaset, kilkadziesiąt metrów, gdy jesteś już przed.
Jerzy Kukuczka
Gdy wyruszam w Tatry, czuję się stary i ociężały jak ptak pozbawiony skrzydeł, ale gdy z nich wracam, jestem odmłodzony i pełen życia.
ks.Roman Rogowski
Góry są silniejsze niż obawa o siebie. Dla mnie jest to tak silne, że czuję potrzebę ciągłego bycia w górach.
Ryszard Pawłowski
Mistyka Tatr to mistyka dla każdego. Zawsze są tajemnicze kraje, będące częścią naszego dzieciństwa. Tymi tajemniczymi krajami, do których ciągle wracam, są dla mnie góry.
Świat gór! Aby go nazwać swoim, trzeba zainwestować znacznie więcej niż krótkotrwałą radość oczu. I może dlatego właśnie człowiek naprawdę kochający góry chce znosić trudy, wyrzeczenia i niebezpieczeństwa na ich skalnych szlakach.
Prawdziwa miłość – najpierw szczenięca, bezkrytyczna i pełna uniesień, a potem dojrzała, gotowa do poświęceń, taka na całe życie. Bo z każdej naszej działalności przebija miłość do gór.
Zakopane i Tatry. Wielu ludzi uległo urokowi tego miejsca. Bo to nie tylko zasługa klimatu i pięknego położenia. I nie tylko sprawa wrażliwości na urodę gór, urodę zmienną, kapryśną, inną o każdej porze dnia i roku, niestarzejącą się i nienużącą z wiekiem. Nieuchwytny składnik zakopiańskiej atmosfery przyciąga ludzi z całej Polski. Poza emocjami, jakich doznaje wspinacz w ścianie, wrażeniami narciarza i turysty, jest jeszcze coś, co sprawia, że wielu ludzi czuje się w górach lepiej niż gdziekolwiek indziej. Wypędzeni nad morze, czują się okradzeni z urlopu lub wakacji. Mówią, że morze wprawdzie również ładne, ale beznadziejnie niskie. Otóż ci opętani górami myślą o powrocie już przy wyjeździe z Zakopanego. Wyjeżdżają po to, żeby jak najprędzej znowu wrócić w Tatry. I sprawy gór, Zakopanego traktują przez całe życie z kamienną powagą.
Stanisław Zieliński ” W stronę Pysznej”
Najnowsze komentarze