Co nam daje wspinaczka

Znalazłem dziś ciekawą wypowiedź brytyjskiego poety i prozaika Ala Alvareza, który wśród swoich zainteresowań miał także góry. Trafnie on określił co daje ludziom ryzykowna wspinaczka wysokogórska, czy uprawianie innych sportów ekstremalnych. W kontekście ostatnich wydarzeń z tego roku, gdzie zginęło kilku naszych himalaistów, w tym wybitni łojanci starej daty, jak śp.Maciej Berbeka, czy ostatnio śp.Artur Hajzer, jego słowa trochę tłumaczą motywację ludzi gór, którzy jak raz zasmakują tego magicznego świata, to już nigdy nie mają dość…Wielka szkoda, że odchodzą od nas przed czasem, tak wybitni ludzie gór! Jego słowa dobrze oddają istotę alpinizmu, czy taternictwa, więc przytoczę ją w całości, gdyż trudno coś dodać do tego…

Z gór wraca się odmieniony

„Gdyby najkrócej określić to, co właściwie wciąż ciągnie mnie w góry, to jest to – przyjemność. Przyjemność pojawia się wtedy, gdy nie myśli się jedynie o wejściu na wierzchołek, ale gdy np. idąc po lodowcu, człowiek zaśpiewa, zaśmieje się, czy zrobi komuś jakiś kawał. Jest też w górach tyle piękna i w tylu postaciach, że trudno to wyrazić. Jest to urlop od spraw codziennych i oddalenie się od nich, choć nie oznacza to ucieczki, ale tylko potrzebny względem nich dystans.” 

Wanda Rutkiewicz

„Z gór każdy wraca odmieniony. Nigdy nie pozostaje tą samą osobą, co przed wyjazdem. Ma to wiele wspólnego z faktem zwolnienia tempa życia, z tym, że nie jest się osaczonym przez kłopoty i zmartwienia. Po wielu mocnych przeżyciach wspinam się, aby zobaczyć inne góry i przekonać się, jak sobie poradzę tym razem”

Doug Scott

Niebo nowe i ziemia nowa. I nowe góry

Pora znów wyruszyć w góry, bo one są mi bardzo bliskie, a Wy jak myślicie? Inni przede mną też tak myśleli…

I znów muszę wyruszać w góry, w samotności pomiędzy niebem i ziemią zjednoczyć się z gwiazdami i wiatrem. A wszystko, czego pragnę, to szczyt przede mną, związanie liną z drugim i czekan w dłoni. Będą prowadzić nas gwiazdy, kierować się będziemy zapachem wiatru. Będziemy się wspinać aż do świtu, w którym w blasku słońca ujrzymy „niebo nowe i ziemię nową” I nowe góry.

ks.Roman Rogowski

Dar ten jest dla mnie szczególnie cenny, gdyż przybliża mi tę część polskiej ziemi, której czułem się zawsze ogromnie bliski. Polskim Wierchom zawdzięczam wiele dobrych chwil w moim życiu, w kształtowaniu mojego stosunku do przyrody, do ludzi, do Boga.

Jan Paweł II

Góry zbliżają do nieba

Zdrowych, wesołych, pogodnych i ciepłych świąt

Wielkiejnocy życzę Wam drodzy czytelnicy mego bloga. 

Niech wraz z nieuchronnym nadejściem wiosny, nasze serca 

napełni pogoda ducha, dobroć i energia do dalszego

wędrowania po bezdrożach tego świata…

Góry to ucieczka

„Góry stanowią jedną z najpiękniejszych ucieczek od nieszczęść naszego współczesnego świata. Góra, to istota więcej niż doskonała, którą czcimy i przed którą wypada jedynie spróbować zatańczyć. Królestwo prawdziwej wolności, mały skrawek raju.”

F. Florence

„Nauczyłem się,że wszyscy chcą żyć na wierzchołku góry,

zapominając,że prawdziwe szczęście kryje się w samym

sposobie wspinania się na górę.”

G.G.Marguez

Chodzenie po górach to przyjemność

Chodzenie po górach to ciemność i szczęście,

dialog człowieka z przyrodą i poznanie siebie,

tajemnicze i pełne pasji zmaganie z naturą

i bezstresowy wysiłek i przyjaźń oraz piękno

zachodów słońca, uczucie zbratania

z gwiazdami, przeżywanego nocą i jutrzenki

przywracającej życie.

Gaston Rebuffat 

Góry dają niezapomniane wrażenia

Roman Kordys – polski taternik i alpinista, działacz na rzecz turystyki i narciarstwa, prawnik, dziennikarz. Był aktywny w Tatrach i Alpach jako wspinacz od roku 1905, od 1907 również jako narciarz. Przejściem Grani Kościelców z Zygmuntem Klemensiewiczem w 1905 zerwał z dotychczasowym modelem wspinaczki w Tatrach, zakładającym towarzystwo zawodowego przewodnika. Kordys działał w szeregu organizacji turystycznych. Był jednym z założycieli Kółka Taterników (Klub Himalaja, 1904). W latach 1906–11 działał czynnie w zarządzie Sekcji Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1907 r. należał do założycieli Karpackiego Towarzystwa Narciarzy, a w latach 1922–33 działał w zarządzie głównym Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1907 r. należał do założycieli redakcji „Taternika”. A tak wspaniale pisał o Tatrach…