











Wędrówki samotne oblane są w mej pamięci jakimś szczególnym, czystym blaskiem. Są to wspomnienia niezmącone żadnym dysonansem, szereg przedziwnych zespoleń z odwiecznym duchem gór, szereg hymnów w zachwycie odśpiewanych na cześć wszechistnienia.
Mieczysław Karłowicz
Za ileś tam lat góry będą stały jak dziś stoją i inni ludzie będą na nie spoglądać. Gdy dadzą z siebie górom to, co najlepsze, one odpłacą im w dwójnasób tym, co najpiękniejsze. Im wyższe góry ich marzeń, tym głębsze będą ich wzruszenia. Bo w górach nie chodzi wcale o góry – to w nich najcudowniejsze, co widzi w skałkach uskrzydlona ludzka wyobraźnia.
Władysław Krygowski
Gdy wędrujemy przez góry, których czaru nie potrafi zniszczyć do końca nawet butny homo sapiens, odnajdujemy piękno zaklęte w niezwykłych skalnych formach i poskręcanych fantazyjnie drzewach. Jesteśmy pod wrażeniem zniewalającego uroku strumieni przedzierających się przez las i surowego zimowego pejzażu, bajecznych barw i niezwykłych kombinacji kolorystycznych – obrazów, które pod wieloma względami nie mają sobie równych.
Aleksander Lwow
Stoi przede mną łańcuch górski. Niekiedy pali go słońce, niekiedy siecze deszcz, nierzadko otula mgła. Nie skarży się nigdy, nie czeka na podziękowanie. Jest zawsze majestatyczny i zawsze daje siebie.
L.Boff
Niezapomnianych wrażeń krocie dały nam góry! Dały nam czarodziejski przepych swej niezrównanej piękności, spokój i powagę szczytów, dzikość i śmiałość fantastycznych grani, bajeczne bogactwo barw i światła, pozaziemski czar księżycowych nocy. W górach znaleźliśmy szczytną rozkosz walki i niepokojów, dziwny urok grozy i niebezpieczeństw, czar sięgania w niemożliwość, wspaniałą radość zwycięstwa. Toteż święte są dla nas góry, a wielkie są dni wśród nich spędzone.
Roman Kordys
W ciągu miesiąca intensywnego życia w górach przeżywa się tyle, co zwyczajnie w czasie kilku lat; to jest zajęcie dla ludzi zachłannych na życie – życia człowiekowi jest za mało.
Jerzy Kukuczka
Tu w góry przyjeżdża się, by stanąć przed pewną rzeczywistością geograficzną, która nas przewyższa i pobudza do zaakceptowania tej postawy, do pokonania samych siebie i widać tych piechurów, turystów, alpinistów, tych wspinających się nierzadko, jak bohaterowie, którzy podążając za milczącym słowem, słowem majestatycznym, odwieczną wymową gór idą, wspinają się i pokonują samych siebie, aby dotrzeć na szczyty…
bł. Jan Paweł II
Życie jest trochę podobne do chodzenia po górach. Czasami jesteśmy na szczycie, czasami w dolinie, ale zamiast stać w miejscu zawsze warto iść do przodu. Bo nigdy nie wiadomo co życie przygotowało dla nas za następnym zakrętem szlaku. Są góry przez które trzeba przejść, inaczej droga się urywa…
Góry są przede wszystkim żywiołem. Są przestrzenią przekraczającą miarę ludzką. Dlatego właśnie są do opanowania. Ale nie przez przekształcenie ich istoty, lecz przez pokonywanie oporu materii zawartej w człowieku, w jego własnej naturze. Góry wymagają od człowieka przystosowania, treningu ciała i woli. Podporządkowanie celów ubocznych celom nadrzędnym. Wymagają uczenia się, przekazywania wiedzy innym, działania zespołowego, koleżeństwa. W starciu z górami hartuje się ciało, kształci umysł, wyrabia wola walki i zwycięstwa.
Andrzej Ziemilski
Pobudek do wspinania się po górach jest wiele, bardzo wiele, gdyż miłość do gór stanowi sferę doznań subiektywnych, a często też – irracjonalnych. Dlatego odpowiedzi ” dlaczego?” najlepiej szukać w sobie samym. Każdego pcha ku górze jego własna siła i każdy znajduje we wspinaczce swoją własną radość.
Józef Nyka
Wydaje mi się, a nawet jestem pewien, że Tatry są jedynym miejscem na kuli ziemskiej, gdzie mamy do czynienia z osobistą aktywną interwencją boską”
Jalu Kurek.
Wspinaj się w góry i słuchaj ich dobrych wieści. Spokój natury spłynie na ciebie jak światło słoneczne spływa na drzewa. Wiatry przyniosą ci swoją świeżość, burze energię, a troski opadną z ciebie jak jesienne liście”
John Muir
My, którzy wędrujemy po górach, zawsze przedkładamy upór i wytrwałość w dążeniu do ustalonego celu nad czystą siłę. Wiemy, że każda wysokość, każdy krok muszą być pokonane cierpliwością, ciężką harówką i że pragnienia nie mogą zastąpić wysiłku. Wiemy, że trzeba się zmierzyć z wieloma trudnościami. Cieszymy się wspaniałymi scenami rozgrywającymi się przed naszymi oczami: cudownymi wschodami i zachodami słońca, pięknem wzgórz, dolin, jezior, lasów i wodospadów. Kto idzie w góry musi podjąć wysiłek. Ale z wysiłku przychodzi siła, pobudzenie wszystkich zdolności a z poczucia siły rodzi się przyjemność. Powracamy do codziennych zajęć lepiej przygotowani do boju w walce życia i do pokonania przeszkód na naszych drogach, wzmocnieni i podniesieni na duchu wspomnieniami”
Edward Whymper.
W górach musisz wykonać pewien wysiłek bez zapłaty. Jest to mistyka, szukanie czegoś wyjątkowego. Do tego trzeba mieć wyobraźnię i filozofię życiową. Nie każdego na to stać, nie każdemu się chce. Bo w górach nie ma granic, tam szuka się wolności. A samo przebywanie w górach łagodzi, eliminuje agresję. Są to elementy rywalizacji, ale rywalizacji z postawionym celem, a nie z przeciwnikiem.
Krzysztof Wielicki
Cóż zmusza cię, człowieku, abyś opuścił własne schronienie w mieście, porzucił krewnych i przyjaciół i udał się w wędrówkę poprzez góry i doliny? Cóż jeśli nie przyrodzone piękno świata.
Leonardo da Vinci
Szczęście przeżywa się, gdy wszystko pozostaje jeszcze przed tobą, kiedy wiesz, że do celu masz jeszcze kilkaset, kilkadziesiąt metrów, gdy jesteś już przed.
Jerzy Kukuczka
Gdy wyruszam w Tatry, czuję się stary i ociężały jak ptak pozbawiony skrzydeł, ale gdy z nich wracam, jestem odmłodzony i pełen życia.
ks.Roman Rogowski
Góry są silniejsze niż obawa o siebie. Dla mnie jest to tak silne, że czuję potrzebę ciągłego bycia w górach.
Ryszard Pawłowski
Kto choć raz w życiu nie oddychał górskim powietrzem, kto go nie skosztował z przyprawą świeżości porannej, ten nigdy nie pojmie tej tajemniczej, błogosławionej władzy, jaką góry wywierają na wszystkie zmysły, czucia, na całą istotę człowieka: zdaje się, że przyroda rozkochana we wdziękach Boga, weselsza tutaj niż gdzie indziej, swobodniejsza, udziela swojego szczęścia każdemu, co na równi z nią Boga czuć potrafi.
Seweryn Goszczyński
Najwspanialsze w górach to zdobywanie w szalonym i śmiałym trudzie, gdy człowiek przytula się do głazu i tylko chwyta słońce pełnymi ustami i patrzy spod przymrużonych powiek w ten daleko zjawiony kraj snu, baśni, światła.
Wawrzyniec Żuławski
Najnowsze komentarze