Woła mnie mój szlak

Woła mnie mój szlak

 

„Góry moje, góry moje, schody do nieba,

mogę piąć się po Was tysiąc razy,

lecz kiedy w powrotną drogę

pora już schodzić na ziemi dno,

tylko ta myśl jedna

że znów tutaj wrócę,

pozwala mi dalej iść”

„Tysiące dróg mam za sobą już. Spocone czoło pokrywa kurz. Lecz ciągle idę – bo woła mnie mój szlak.”

„Bo gdy raz spojrzysz w oczy Tatrom

zakochasz się ze wzajemnością

powroty do nich będą

jak świeży powiew wiatru,

jak codzienne oddychanie ich głębią,

wrośniesz w tło gór i dolin zielonych,

szlaki są jak mosty

łączące pielgrzymów na kamienistych szlakach.”

O autorze

marcogor

Bloger z Gorlic, górołaz opisujący swoje górskie wyprawy, zakochany w Tatrach, miłośnik górskich wędrówek i wszystkiego piękna natury. Góry to moja pasja i mój drugi dom.

3 komentarze

  1. Dominika

    Pięknie powiedziane;)

    Odpowiedz
  2. Gomorra

    oddechem Tatr żyję
    zapachem Ich karmię duszę
    zestarzałe kości ogrzewam wspomnieniem
    ……

    wiesz,wciąż mi ICH mało….by ogrzać kości,ciało i duszę!
    Okrywam się wspomnieniami ,jak pledem w zimną noc.Zapach wciąż tak realny,a latem pachnie przecież.
    Miłość,której nie wypowiem.Nazbyt mała jestem i w słowa uboga.
    Jak nazwać to szczęście,co przekracza granicę?
    We krwi mej płynie tatrzański cud,rozpływa się po organiźmie…we włosach mych,w głosie,w spojrzeniu.
    Tatry,moja miłość !
    …i wciąż mi ICH mało !

    Odpowiedz
  3. Iza

    :):):)

    Odpowiedz

Zostaw odpowiedź Iza Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

TURYSTYKA – GÓRY – PODRÓŻE – BLOG ISTNIEJE OD II.2012

POSTAW KAWĘ MARKOWI

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Pasma Górskie

Translate »