Góry dają siebie

Gdy wędrujemy przez góry, których czaru nie potrafi zniszczyć do końca nawet butny homo sapiens, odnajdujemy piękno zaklęte w niezwykłych skalnych formach i poskręcanych fantazyjnie drzewach. Jesteśmy pod wrażeniem zniewalającego uroku strumieni przedzierających się przez las i surowego zimowego pejzażu, bajecznych barw i niezwykłych kombinacji kolorystycznych – obrazów, które pod wieloma względami nie mają sobie równych.

Aleksander Lwow

 

Stoi przede mną łańcuch górski. Niekiedy pali go słońce, niekiedy siecze deszcz, nierzadko otula mgła. Nie skarży się nigdy, nie czeka na podziękowanie. Jest zawsze majestatyczny i zawsze daje siebie.

L.Boff