Kategoria: Literatura górska

Podróżując po świecie i odwiedzając coraz to różne zakątki globu marzy nam się, by odkrywać wciąż więcej i dalej. Każdy z nas ma także marzenia z dzieciństwa, ulubione krainy, które opanowały naszą wyobraźnię i ciągle nas przyzywają…

Zawsze fascynowała mnie Rumunia, kraj pełen kontrastów, dziesiątek malowniczych pasm górskich i ciepłego morza. Opisywany wielokrotnie przez wielu, oferujący nadal pierwotną dzikość i bezkresne przestrzenie. Znany nam wszystkim z setek klimatycznych fotek różnorodnych krajobrazów. Mi niestety udało się go odwiedzić tylko cztery razy, ale mam nadzieję, że wszystko przede mną!

Wpadła mi w ręce kolejna fenomenalna książka o tematyce, a jakże… górskiej! Jej zapowiedź była tak zachęcająca, że postanowiłem zmierzyć się z nią na raz i rzeczywiście wciągnąłem się szybko, bo styl pisarski autora jest genialny i dałem radę przeczytać ją w jeden wieczór i trochę zarwanej nocy. Na szczęście nie jest jakaś niemiłosiernie długa… Mowa o prozie dokumentalnej autorstwa Ralpha Barkera, angielskiego  autora literatury faktu, opisującej nieznaną obecnemu pokoleniu wspinaczy wyprawę czwórki Brytyjczyków na dziewiczą górę w Karakorum.

Natrafiłem ostatnio na świetną książkę, którą muszę się z wami podzielić. Chociaż jest dosyć gruba pochłonęła mnie całkowicie. Może nie jest do końca utrzymana w konwencji literatury górskiej, ale zawiera opisy niezwykłych miejsc w górach północnej Ameryki oraz fascynujących czasów pierwszych pionierów poznawania Dzikiego Zachodu.

Kolejna książka z cyklu literatury górskiej na rozkładzie, więc pora napisać kilka zdań na jej...

Jako, że jestem pożeraczem książek wpadła mi z premedytacją w ręce kolejna lektura z serii Literatury górskiej w świecie. Tym razem na rozkładzie była pozycja „Zaginiony horyzont. Książka nie o wspinaczce” autorstwa Tadeusza Szczęsnego.

Okres świąteczny, a zatem czasu wolnego trochę więcej. Wykorzystałem go także na czytanie, bo jestem przecież pożeraczem książek. Wpadła mi w ręce ciekawa pozycja podróżnicza, a że ja mam w sobie mocną żyłkę odkrywcy to przeczytałem ją w dwa wieczory. Mowa o książce Macieja Brencza pt.” Farerskie kadry – wyspy, gdzie owce mówią dobranoc”.

Po przeczytaniu niesamowitej książki Roberta Macfarlane’a pt. „Góry- stan umysłu”, którą już opisywałem na swoich łamach i która stała się moją górską „Biblią” wpadła mi w ręce kolejna książka tego autora. Wiedząc już czego się spodziewać pochłonąłem ją bardzo szybko i muszę podzielić się z Wami spostrzeżeniami.