Nowy początek – nowe góry

Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać nowego początku, ale każdy może zacząć od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie. Wraz z każdym dobrym człowiekiem, żyjącym na tym świecie, wschodzi słońce wdzięczności. Kochaj tak, jakby Cię nigdy nikt nie zranił. Tańcz tak, jakby nikt nie patrzył. Śmiej się tak, jak tylko dzieci się śmieją. Żyj tak, jakby tu było niebo. Szczęście zwykle różne barwy ma, lecz nie każdy o tym wie… Zawsze wybaczaj swoim wrogom – nic ich bardziej od tego nie zaniepokoi. „Są słowa, bez których nie potrafimy żyć, takie jak „miłość”, „sprawiedliwość” i „dobroć”. Dajemy się im zwieść, potem się do nich rozczarowujemy tylko po to, żeby wierzyć w nie jeszcze bardziej.” Elias Canetti

Wystarczy jeden raz spojrzeć górom w twarz

Stajesz u podnóża, głowę podnosisz i wzdychasz. Zaciągasz się rześkim i krystalicznie czystym powietrzem i robisz pierwszy krok. Krok pierwszej kropli potu. Idziesz. Dochodzisz. Podnosisz głowę do góry i szepczesz: dziękuję.
To jedyne miejsce na świecie gdzie pochylasz głowę z dumą i siłą. W niepowtarzalnej ciszy.

Pisząc ten wiersz wspominam liczne górskie wyprawy,
słyszę odgłos ptaków, czuję zapach trawy,
i z utęsknieniem za kolejną wędrówką szlocham,
„bo w GÓRACH jest wszystko co kocham”.

Ci, którzy kochają góry wiedzą jak to jest za nimi tęsknić…

Życie to góra do zdobycia

” Marze­nia dają taką dziwną siłę, która mówi , żeby nig­dy się nie pod­da­wać, iść uśmie­chniętym przez życie i osiągać rzeczy niemożliwe. „

Są bowiem w życiu tylko dwie ścieżki – jedna w górę ku źródłom i szczytom, ku przyczynie i początkowi wszystkiego i druga – w doliny, do ludzi. Być może jest to jedna i ta sama ścieżka. A więc nie szukaj wysoko tego, co tkwi w człowieku głęboko. Czymże bowiem są dzieje ludzkości, jak nie poszukiwaniem początku, który jest końcem, i końca, który jest początkiem?
( W.Krygowski ) 

Piękno gór

Całe gór piękno, z każdym jego szczytem
co Kasprowicza, karmione zachwytem
z krynic strumieniem i wiatru westchnieniem
jest dla poety prawdziwym natchnieniem

Z tych gór się żywa poezja wywodzi
ona,tak blisko do ludzi podchodzi
łezkę wzruszenia…też często wywoła
jak wstęgą, duszę owija dokoła

Żaden poeta się wtedy nie wstrzyma
by patrzeć na nie, zachwytu oczyma
i swoje myśli już zawsze skieruje
na szlak… którędy poezja wędruje.

Całe piękno gór przed nami – więc żyj!

Każda chwila jest miła, chociaż szybko przemija, ale zawsze wnosi coś nowego, niepowtarzalnego…

Dopóki cieszy nas śpiew ptaków, szumiący las, gorący słoneczny dzień, pod drzewami cień. I deszcz co jak kropla spadnie moczy nas czasem dokładnie, gdy to jeszcze jest w nas, na wszystko znajdziemy czas…

Żyjemy niczym woda spływająca z góry, podążając mniej więcej w tym samym kierunku,
póki jakaś przeszkoda nie zmusi nas do poszukania nowego koryta.

Arthur Golden