











Góry Marmaroskie (Marmarosze) kształtem przypominają elipsę z osią biegnącą z południowego wschodu na północny zachód. Długość grzbietu głównego, który równocześnie stanowi granicę rumuńsko-ukraińską, wynosi 93 km. Jednakże najwyższe i najdłuższe są pasma, które odchodzą od grzbietu głównego na zachód i południe. Moja druga wędrówka po tych górach odbyła się na szczyt Toroiaga, jeden z najwyższych i wspaniale widokowo położonych, z racji usytuowania blisko Borsy i Alp Rodniańskich. Zatem to widoki na południe dominowały podczas tego dnia wędrówki. Trochę więc inaczej niż w czasie wycieczki na Farcaul, który leży prawie przy granicy ukraińskiej. Na obszarze Rumunii Góry Marmaroskie rozciągają się pomiędzy doliną Vişeu, przełęczą Prislop, a potokami Cibo i Złota Bystrzyc.
Czytaj dalej»Moja tegoroczna wycieczka do Rumunii pozwoliła mi poznać nowe, fascynujące pasmo górskie. Położone na pograniczu rumuńsko – ukraińskim Góry Marmaroskie. Te dzikie góry w całości objęte są granicami Parku Natury Góry Marmaroskie (Parcul Natural Munţii Maramureşului). To zarazem część Wewnętrznych Karpat Wschodnich na terenie Rumunii i Ukrainy, o długości głównego grzbietu 93 km i obszarze około 2000 km². Na południu poprzez Przełęcz Przysłop (Prislop) sąsiadują z Górami Rodniańskimi, które także odwiedziłem podczas czerwcowego wyjazdu. Najwyższe szczyty znajdują się nie na głównym grzbiecie, gdzie najwyższy jest Pop Iwan Marmaroski (1940 m n.p.m.), lecz na południowo-wschodnich ramionach bocznych. Są to: Fărcăul (1961 m n.p.m.), Mihailecul (1918 m n.p.m.), Toroiaga (1939 m n.p.m.), Bardăul (1854 m n.p.m.).
Czytaj dalej»
Najnowsze komentarze