Żyjmy pięknie

Wspomnienia miłe noś w sercu, do złych nigdy nie wracaj, bo zło zabija człowieka, zło naszą duszę zatraca… Każdy kwiat więdnie, każdy barwę zmienia. Tylko jeden pozostaje – jest to kwiat wspomnienia… Więc pamiętaj wszystkie chwile, wszystkie drogi, wszystkie sny, pierwszą miłość, pierwszą przyjaźń, swoje szczęście, śmiech i łzy… Są chwile tak kruche i ulotne, jak muśnięcie skrzydeł motyla. Przez moment zachwycają swym bezcennym pięknem, by po chwili zniknąć we mgle.

„Ukołysz łąki tęsknym graniem i lasu mową śpiewną. Pomarzę. Nich mi się wydaje, że szczęście tuż przede mną. I zagraj pośród tataraków, na trzcinach i w parowach. Niech w dal popłynę ciepłą falą, zamienię ciszę w słowa. Utulaj wszystkie niepewności, a lęki pędź do czarta. Pomóż wykrzyknąć troskom: Dosyć! Miłością mrok rozjaśniaj.”
autor Magda

Sninski Kamień, Vyhorlat, Słowacja

„Nie można już znieść tych myśli.
Nie można się ich pozbyć.
Nie można nawet zatrzymać.

Pragnę usiąść na łące,
gdzieś w pobliżu gór.
Z pasącymi się owcami,
odpoczywać w chłodnej trawie,
by móc iść dalej.
Coraz wyżej na sam szczyt.
Odetchnąć pełną piersią.
Najpierw muszę usłyszeć, że będzie dobrze,
odczuć, że jest już lepiej.
Poczuć spokój. Gwarancję.
Zapomnieć…”
autor Elka

karpackie Morskie Oko, Vyhorlat, Słowacja

„Zna­lazłem sposób na życie piękne i spo­koj­ne.
To ta­kie pros­te i ta­kie na­tural­ne.
Uni­kać ludzi, którzy czy­nią wojnę.
A bu­dować z ty­mi, dla których dob­roć i miłość to uczu­cia ważne.

Nie czas już na woj­ny, nie czas na różni­ce.
Gdy ty­le biedy i ty­le ułom­ności.
Połączmy nasze dłonie w po­maga­niu in­nym.
To naj­lep­sza dro­ga ku wspólnej wol­ności.

Twórzmy piękne wys­py po­korą, życzli­wością.
Z da­la od awan­turników, złośliwców i dra­ni.
Bu­duj­my mos­ty dob­ro­cią, miłością.
Wi­tając się uśmie­chem na naszej serc przys­ta­ni.

Do piękne­go życia tak niewiele trze­ba.
Wys­tar­czy zgo­da, wza­jem­na życzli­wość.
Mały ka­wałek błękit­ne­go nieba.
I w ser­cu pokój a między ludźmi miłość.”