Chciałbym się oprzeć o Tatry plecami

„Niezapomnianych wrażeń krocie dały nam góry. Dały nam czarodziejski przepych swej niezrównanej piękności, spokój i powagę szczytów, dzikość i śmiałosć fantastycznych grani, bajeczne bogactwo barw i światła, pozaziemski czar księżycowych nocy. W górach znaleźliśmy szczytną rozkosz walki i niepokojów, dziwny urok grozy i niebezpieczeństw, czar sięgania w niemożliwość, wspaniałą radość zwycięstwa. Toteż święte są dla nas góry , a wielkie są dni wśród nich spędzone.”

Roman Kordys

krzyż na Gierlachu

Chciałbym się jeszcze oprzeć o Tatry plecami

przywitać szorstki kamień wyciągniętą dłonią

gdzie nie ma nigdy miejsca na fałszywe kroki

i gdzie surowe prawo jest szlachetną bronią

chciałbym się jeszcze oprzeć o Tatry plecami

i porozmawiać chłodno o czerni i bieli

dotknąć grzbietu lawiny gdy zawisa cudem

poznać tych co śmiertelnie przed Bogiem zadrżeli

chciałbym się jeszcze oprzeć o Tatry plecami

gdy chmura ciemna lękiem widnokrąg zamroczy

aby odnaleźć w sobie Nadzieję i Wiarę…

i aby Bogu odważnie spojrzeć prosto w oczy.

kaz47