Wśród zamków Jury, na Skałach Mirowskich i Wielkim Okienniku
Pora kontynuować moje odkrywanie jakże przepięknej krainy jaką jest Jura Krakowsko- Częstochowska. Zostawiłem Was ostatnio w Morsku, gdzie zwiedzałem ruiny zamku, ale dzień był jeszcze długi, zatem udałem się w podróż w poszukiwaniu następnych obowiązkowych atrakcji tego regionu. Wyruszyłem na północ do pobliskiej wsi Mirów, gdzie zostawiłem samochód na parkingu powyżej wioski, obok kasy biletowej i małego punktu gastronomicznego. Tam przebiega Szlak Orlich Gniazd oraz jest wejście na błonia zamku Mirów, który był pierwszym moim celem.
ruiny zamku Mirów
Miejscowość położona jest w obrębie Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych. Znajdują się w niej pozostałości XIV-wiecznego zamku. Obecnie zamek jest własnością prywatną w rękach rodziny Laseckich i prowadzone są tu prace wykopaliskowe oraz zabezpieczeniowe murów. Pierwsze wzmianki o miejscowości datowane są na XIII wiek. W późniejszym okresie zbudowany został w niej murowany zamek przez Kazimierza Wielkiego. Obszar ten wygląda zjawiskowo, głównie z powodu licznych finezyjnych skałek w pobliżu ruin zamku… Tuż obok stoi Grzyb, a kawałek dalej ” Z odstrzeloną basztą”.
ruiny z pobliskie skałki
Za błoniami zamku zaczyna swój bieg dzika ścieżka, którą często spacerują turyści. Ja też udałem się tam celem realizacji kolejnego planu. Między zamkiem w Mirowie, a zamkiem w Bobolicach znajduje się tutaj pasmo skał wapiennych zwanych Mirowskimi Skałami, stanowiące atrakcyjny rejon wspinaczki sportowej. Znajduje się tu ponad 150 dróg wspinaczkowych, w większości ubezpieczonych ringami, a wysokość skał waha się od 5 do 30 metrów. Chciałem właśnie dojść dróżką popod skałami do następnego zamku w Bobolicach. Spacer trwa dwa kilometry.
zamek w Bobolicach
W Skałach Mirowskich znajdują się schroniska skalne i jaskinie. Najdłuższa jest Jaskinia Sucha. Ma 75 m długości i jest bardzo niebezpieczna. W przestronnej jaskini Stajnia archeolodzy dokonali niezwykłego odkrycia. W jej namulisku znaleźli jedyne w Polsce fragmenty szczątków neandertalczyka. I tutaj możemy wejść będąc w połowie drogi między zamkami! Po dotarciu do Bobolic powstrzymałem się z wejściem do odbudowanego zamku, który też jest w rękach prywatnych i odbywa się tam komercyjne zwiedzanie dużych grup wycieczkowych…
portal wejściowy jaskini Stajnia
Około 1350–1352 obok wsi Bobolice król polski Kazimierz III Wielki zbudował warowny zamek. Leży on na stromym, skalistym wzgórzu. Zamek składa się z dwukondygnacyjnego budynku mieszkalnego z cylindryczną basztą. Do zamku prowadzi most zwodzony ponad suchą fosą, a całość otaczają mury z blankami zbudowane z miejscowego białego wapienia. Istnieje legenda mówiąca o podziemnym tunelu łączącym obydwa zamki, gdzie skryty jest skarb, którego część odnaleziono w XIX w. w podziemiach warowni.
finezyjna skała obok zamku Bobolice
Powrotną trasę obrałem sobie dziką ścieżyną wydeptaną przez wspinaczy przez Skały Mirowskie położone między zamkami. Wchodzą one w skład tzw. Grzędy Mirowsko-Bobolickiej, zwanej też Pasmem Mirowskim. Skały ciągną się na długości ponad 1 km wzdłuż turystycznego Szlaku Orlich Gniazd. Z kulminacji terenu rozciąga się ciekawa panorama widokowa. Trzeba uważać jedynie na ostrą roślinność porastającą partie szczytowe skałek i część między nimi. Ale wędrówka widokową górą nad resztą obszaru była bardzo przyjemna i wyprowadziła mnie z powrotem do ruin zamku w Mirowie.
Brama Twardowskiego
Wsiadłem do auta i pojechałem dalej w stronę wsi Złoty Potok. Jednak skręciłem wcześniej na drogę do miejscowości Krzyże. Tutaj w lesie przy szosie zatrzymałem się na małym parkingu, by obejrzeć kolejną niesamowitą skalną atrakcję Jury, czyli Bramę Twardowskiego. Znajduje się ona w lesie, około 50 m od drogi (przy drodze jest niewielka zatoczka, dzięki czemu łatwo zlokalizować tę atrakcję turystyczną). Obok skały prowadzi Szlak Walk 7 Dywizji Piechoty, znakowany na zielono. Jest to zbudowany z wapienia most skalny. Nazwę nadał mu poeta Zygmunt Krasiński, który często tędy spacerował.
Brama Twardowskiego z drugiej strony
Już za jego czasów wykonano dla turystów drewniane schodki ułatwiające zwiedzanie skały. Skała leży w obrębie rezerwatu przyrody Parkowe. Pod względem geograficznym jest to obszar Równiny Janowskiej na Wyżynie Częstochowskiej. Zbiegłem do auta i podjechałem kawałek dalej do wsi Siedlec, obok której rozciąga się Pustynia Siedlecka. Kiedyś byłem niedaleko stąd na słynnej Pustyni Błędowskiej, teraz postanowiłem obejrzeć tę drugą w Polsce. Zajmuje ona obszar 25 hektarów. Do lat 60. XX wieku wybierano tutaj piasek, później wyrobisko zalesiono sosnami.
Pustynia Siedlecka
Na terenach piaszczystych znajduje się oczko wodne o nazwie „Oaza” ze skupiskiem roślin szuwarowych. Teren ten stanowi atrakcję turystyczną oraz obszar zainteresowania miłośników sportów motorowych, którzy mogą tutaj spróbować swych sił w „pustynnych” warunkach. Na najwyższej wydmie jest tablica informacyjna z opisaną panoramą widokową. Według legendy miejsce to wypalone zostało ogniem przez diabła, który gonił uciekającego przed nim na kogucie Pana Twardowskiego. Pokręciłem się trochę po okolicy i po powrocie do samochodu pognałem przed siebie, tym razem do miasta Siewierz.
ruiny zamku Siewierz
Siewierz leży w historycznej Małopolsce, w dawnej ziemi krakowskiej. Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istniała już w XII wieku. Należała do biskupstwa krakowskiego w księstwie siewierskim w końcu XVI wieku. Przyjechałem tu, by zobaczyć ruiny zamku biskupiego. Z historycznych elementów zachowały się tu w pełni zewnętrzne mury skrzydeł mieszkalnych, dwa pełne fragmenty ścian skrzydeł mieszkalnych od strony dziedzińca, baszta nad bramą główną, barbakan, fragmenty oryginalnej kamieniarki (kolumny, futryny okien) oraz XVI-wiecznych murów obronnych. Zwiedzanie jest płatne, ale w pobliżu jest darmowy parking.
dziedziniec zamku biskupów
Ładnie z murów widać miasto Siewierz leżące nieopodal. Dzień się miał już ku końcowi, więc udałem się w drogę powrotną na mój nocleg. Miałem go w pobliżu Podlesic, gdzie zaczął się dla mnie ten jakże udany i piękny dzień. Ale przez zmrokiem udało mi się jeszcze odwiedzić ostatnią atrakcję. Zajechałem do wioski Skarżyce na południe od Podlesic. To sołectwo miasta Zawiercie, do 1977 roku oddzielna wieś. Najważniejszym zabytkiem jest tutaj kościół św. Trójcy ufundowany w 1583 roku. Ale nie jego przyjechałem tu obejrzeć! Dojechałem na mały placyk za wsią, by ujrzeć to cudo poniżej na zdjęciu, na które to można się wspiąć…
Okiennik Wielki
Skarżyce znajdują się na Wyżynie Częstochowskiej z licznymi wzgórzami i wapiennymi ostańcami. Opodal miejscowości znajduje się masyw skalny z ostańcem wapiennym i jaskinią – Okiennik Wielki. Charakterystyczne okno, będące pozostałością systemu jaskiniowego istniejącego tu dawniej, ma 5 m średnicy i 7 m długości. Poniżej okna znajduje się jedno z dwóch wejść do jaskini, zamieszkiwanej ponad 50 tys. lat temu przez neandertalczyków. To jedna z najpiękniejszych formacji skalnych, jakie widziałem w swoim życiu! Według historyków ok. XII–XIII wieku u podnóża skał istniał obronny gród o konstrukcji drewnianej; ślady murów były widoczne jeszcze w XIX wieku.
Okno w Okienniku Wielkim
Poniżej okna znajduje się naturalna jaskinia Schron w Okienniku Wielkim. Archeolodzy znaleźli w niej narzędzia krzemienne pochodzące sprzed około 60 tysięcy lat, czyli ze środkowego paleolitu. Świadczą one o tym, że jaskinia była wówczas zamieszkiwana przez ludzi prehistorycznych. Pokręciłem się tu aż do nocy, odnajdując wspinaczy na jednej ze ścian i odjechałem do pensjonatu. A Was jak zawsze zapraszam na koniec do obejrzenia galerii zdjęć z wycieczki i czytania innych wpisów na blogu. Jura jest cudowna, zatem jeszcze o niej napiszę tutaj kiedyś… Poniżej mapa mego przejazdu. Z górskim pozdrowieniem
Marcogor
