Brama Pravčicka – symbol Czeskiej Szwajcarii oraz Sokole Gniazdo

Brama Pravčicka – symbol Czeskiej Szwajcarii oraz Sokole Gniazdo

Pozostawiłem Was ostatnio w przysiółku Hreńska, Mezni Louka, po zaliczeniu słynnych skalistych przełomów rzeki Kamienica. Odwiedziłem tu punkt informacji turystycznej, gdzie pobrałem potrzebne mapki na dalszy plan zwiedzania, zaszedłem do jednej z restauracji na szybką kawę i resztę dnia miałem na odkrycie Pravčickiej Bramy. Jest ona największym naturalnym skalnym mostem w Europie. Jest zarazem symbolem Parku Narodowego Czeska Szwajcaria (České Švýcarsko). Rozpiętość łuku bramy u podstawy wynosi 26,5 m, wysokość otworu 16 m, najmniejsza szerokość mostu 8 m, minimalna grubość mostu 2,5 m. Górna powierzchnia stropowej płyty bramy leży na wysokości 21 m. od jej podstawy. Sami widzicie jakie to monstrum, warte przejechania 600 km, byle tylko móc zobaczyć ją na własne oczy! 

 

Droga na nią jest łatwa i przyjemna, prowadzi czerwonym szlakiem najpierw przez mieszany las, gdzie znajdują się różnorodne, ciekawe formacje skalne. W kilku miejscach napotykamy na punkty widokowe, są też przygotowane miejsca do odpoczynku. Nad nami stopniowo wyłaniają się znane formacje: Velký Pravčický kužel (Duży Pravčicki Stożek), Homole cukru (Głowa cukru), Křídelní stěna (Ściana w kształcie skrzydła). Droga nazwana jest Ścieżką Gabrieli (Gabrielina Stezka), która na odcinku 6,5 km biegnie przez las – ścieżka ta zaprowadzi nas wprost do Bramy Pravčickiej. Trasa stopniowo wznosi się coraz ostrzej, by na samym końcu zaprowadzić nas na metalowe mosty, kładki i schody, które doprowadzają turystów pod samą bramę skalną. Na tym etapie wędrówki widać już nasz cel, najpierw nad naszymi głowami, a potem przechodzimy obok skalnego olbrzyma… 

Końcowy fragment szlaku prowadzi po wiszącym mostku, a następnie przez sztucznie wydrążony tunel. Na sam łuk bramy wejście jest niedostępne od pewnego czasu z racji ochrony tego cudu. Kolejnym niezwykłą rzeczą jest tutaj dawny pałac, a obecnie restauracja i wernisaż malarstwa Sokole Gniazdo. Ten letni pałacyk Sokole Gniazdo (Sokoli hnizdo) ozdobiona jest oryginalnymi malowidłami. W środku podziwiać mogłem piękne obrazy przedstawiające niesamowite miejsca w Czeskiej Szwajcarii. Motywem przewodnim większości obrazów oczywiście jest pobliski skalny łuk. Galeria jest na górnym piętrze budynku, a wstęp był wolny.

Ale największe wrażenie robi samo położenie budynku, jest on jakby przyklejony do skalnej ściany, z której wychodzi łuk skalny. Miejsce jest naprawdę niezwykłe, nigdy czegoś tak finezyjnego wcześniej nie widziałem, jeśli chodzi o korelację architektury z naturą. Kubatura budynku jest doskonale wtopiona w otoczenie. Pod samą bramą są stoliki dla gości pobliskiej kawiarni, więc można zrobić sobie tam przyjemny pobyt. To jeden z niezwykłych tarasów widokowych, pod samym łukiem. W pobliskim centrum informacji turystycznej można otrzymać pamiątkową pieczątkę i potwierdzenie do książeczki turystycznej. Obok jest również bufet dla turystów.

Pałacyk został zbudowany w 1881 roku w miejscu chatki z kory dębowej, która służyła jako wyszynk, w niespotykanym dotąd na tym terenie stylu alpejskim. Początkowo „Sokoli hnizdo” było wykorzystywane jako nocleg dla ważnych gości tutejszych właścicieli, rodu Clary – Aldringen. Do dziś na parterze zachowała się stylowa restauracja z pierwotnym drewnianym zdobieniem ścian i sufitu. Od czasów udostępnienia Bramy Pravčickiej turystom odwiedziły ją miliony ludzi. Spośród wielu znanych osobistości jej urok dwukrotnie (w latach 1831 i 1851) podziwiał słynny autor bajek Hans Christian Andersen. To miejsce z pewnością stało się inspiracją dla jego twórczości.

Wstęp na miasto skalne, które otacza to miejsce jest już płatny i kosztował we wrześniu 2016 – 3 Euro. Wejście jest możliwe od 10 do 18 h. Warto zapłacić i zdobyć kilka platform widokowych usytuowanych na basztach skalnych, gdyż roztacza się z nich kapitalny widok na Pravčicką Bramę. Widać też inne formacje skalne i te pobliskie, jak też odleglejsze, jak Różaną Górę, najwyższą w całej Czeskiej Szwajcarii, czy szczyty Saskiej Szwajcarii. Tarasy widokowe są ubezpieczone barierkami, a poruszanie ułatwiają liczne metalowe schody, czy drabinki. Widok na ten niesamowity łuk z platformy widokowej naprzeciwko na zawsze pozostanie w mej pamięci. Jako ciekawostkę dodam, że przy Pravčickiej Bramie kręcono scenę filmu Opowieści z Narnii, w której dzieci i bobry wyruszają na ratunek Edmundowi.

To jedno z najpiękniejszych miejsc, jakie widziałem w życiu, polecam każdemu gorąco wycieczkę tutaj. Po zejściu metalowymi schodami do skrzyżowania szlaków, powróciłem na czerwoną trasę, ale tym razem w kierunku Hreńska, gdzie miałem pozostawiony samochód. Leśna, kamienna droga ma tylko 2, 5 km długości. Nad serpentynami dochodzimy do podnóża samodzielnej formacji o nazwie Malý Pravčický kužel, będącej ulubionym celem alpinistów. Czerwony szlak łączy ten kurort właśnie z Mezni Louką, trzeba tylko odbić na metalowe pomosty, by zdobyć Pravčicką Bramę, a potem zawrócić z powrotem tutaj. 

W ten sposób można sobie zrobić fajną pętlę, zwiedzając kaniony i bramę startując właśnie z Hřenska. Dotychczas myślałem, że to skalna brama na wierzchołku Ohnistego w Niżnych Tatrach jest najpiękniejsza, obecnie musiałem zweryfikować swe poglądy. Dość szybko zszedłem na dół, dochodząc do drogi w miejscu zwanym Tri Prameny. Stąd miałem jeszcze 1,5 km asfaltem do centrum Hreńska na parking. Pamiętajcie! Samochód trzeba zostawić na parkingu w Hřensku (płatny parking znajduje się za restauracją Klepáč) lub dojechać na parking na Mezní Louka (obok hotelu Mezní Louka), są to dwa punkty wyjścia wycieczek do Bramy Pravčickiej (pozy tymi miejscami istnieje surowy zakaz parkowania).

Tak zakończyła się moja przygoda z Czeską i Saksońską Szwajcarią. Kto nie czytał niech koniecznie zajrzy do opowieści z pierwszej części dnia spędzonego w Souteskach. W zanadrzu na koniec dnia miałem jeszcze jeden cel do zrealizowania. Czy on się powiódł przeczytacie w następnym odcinku mego opowiadania. Na razie gorąco zachęcam do odwiedzenia tego cudownego zakątka świata. W końcu to nie jest jakiś koniec świata, tylko pogranicze niemiecko – czeskie. Pravcicka Brama jest uważana za najpiękniejszą formację skalną w Szwajcarii Czeskiej i stała się symbolem całego regionu. I jak zwykle zapraszam do obejrzenia fotorelacji z mego pobytu tutaj. Oczywiście to nie był koniec mego urlopowego pobytu w Sudetach i okolicy, w przygotowaniu kolejne wpisy o moich przygodach. Z górskim pozdrowieniem

Marcogor

O autorze

marcogor

Bloger z Gorlic, górołaz opisujący swoje górskie wyprawy, zakochany w Tatrach, miłośnik górskich wędrówek i wszystkiego piękna natury. Góry to moja pasja i mój drugi dom.

4 komentarze

  1. Pudelek

    to był chyba pierwszy przypadek, że musiałem zapłacić za wstęp do restauracji 😀 Wszystko przez to, że lokal jest prywatny, a okolica państwowa w ramach PN

    Odpowiedz
  2. Joanna Jabłonowska

    W Czechach bywałam wiele razy, ale tego miejsca jeszcze nie udało mi się odwiedzić. Koniecznie będę musiała to nadrobić.

    Odpowiedz
  3. Dariusz

    Mam pytanie czy łodzie pływają w obu kierunkach?

    Odpowiedz
    • marcogor

      tylko w tę opisaną stronę…

      Odpowiedz

Zostaw odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

TURYSTYKA – GÓRY – PODRÓŻE – BLOG ISTNIEJE OD II.2012

POSTAW KAWĘ MARKOWI

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Pasma Górskie

Translate »