Góry to żywioł

Góry są przede wszystkim żywiołem. Są przestrzenią przekraczającą miarę ludzką. Dlatego właśnie są do opanowania. Ale nie przez przekształcenie ich istoty, lecz przez pokonywanie oporu materii zawartej w człowieku, w jego własnej naturze. Góry wymagają od człowieka przystosowania, treningu ciała i woli. Podporządkowanie celów ubocznych celom nadrzędnym. Wymagają uczenia się, przekazywania wiedzy innym, działania zespołowego, koleżeństwa. W starciu z górami hartuje się ciało, kształci umysł, wyrabia wola walki i zwycięstwa.

Andrzej Ziemilski

Pobudek do wspinania się po górach jest wiele, bardzo wiele, gdyż miłość do gór stanowi sferę doznań subiektywnych, a często też – irracjonalnych. Dlatego odpowiedzi ” dlaczego?” najlepiej szukać w sobie samym. Każdego pcha ku górze jego własna siła i każdy znajduje we wspinaczce swoją własną radość.

Józef Nyka