Wiosna do poety. Wielkanoc 2021

Niech nadzieja i radość zastukają do Waszych drzwi, a Wielkanoc przyniesie pomyślność, szczęście i uśmiech każdego dnia. Zdrowych, radosnych i pogodnych Świąt! I wreszcie powrotu normalności!

Niełatwo dziękuje się za własne życie, za prezenty losu. Zawsze staraj się innym okazywać wdzięczność. Nie myśl, że coś Ci się należy, że czyjaś serdeczność jest obowiązkowa. Daj innym poczuć, że są wyjątkowi. Nasze życie jest sumą drobnych gestów, zwykłych sytuacji. To z nich lepimy szczęście. Wdzięczność otwiera serca na radość. Będę szczęśliwy, moja droga życia sprawi mi radość. / Thomas Romanus /

Poezja to podróż
po krainie
podświadomości

Zwiedzanie zakamarków
swego wnętrza
zaułków przeczuć
zwątpień
i nadziei

Na ulicy Intuicji
ktoś znajomy
Czy z poprzedniego życia?

A może to potomek
z odległej
przyszłości?…

Włodzimierz Radziszewski

Pójdź, pójdź, poeto! Pójdziemy na pole,
Jak skowronkowi, skrzydła ci rozwinę,
Jak rybkę, puszczę na wodną głębinę,
Jak bujnym wiatrom, dam taką ci wolę!

Będziemy słuchać, jak zboża szum rośnie,
W błękit wpatrzeni i w chmurek przeloty,
Jak muszka brzęczy, jak huczy żuk złoty,
Jak dzięcioł puka w gęstwinie na sośnie…

Nad jasną strugą siądziemy na trawie,
Kędy się niebo w wód dwoi przeźroczu;
Ty będziesz patrzał, jak ciągną żurawie,
Ja, jak łzy jasne padają ci z oczu.

Będziesz mi śpiewał, śpiewał… Wszystkie głosy
Dam fletni twojej, słowiki uciszę,
By gaje drżały srebrzyste od rosy,
Gdy nimi pieśń twa, jak wiatr, zakołysze.

Miesięczną pełnię wyzłocę dla ciebie,
Rankom dam świeżość, a nocom tęsknotę
I takie gwiazdy rozpalę ci złote,
Jakie świeciły na młodym twym niebie.

Brzozom twym srebrne warkocze rozczeszę,
Z ziół wonnych stopom zaścielę kobierce,
Wszystko ożywię, rozbudzę i wskrzeszę…
Pójdź, pójdź, poeto! 

Maria Konopnicka