Nagrodą za obcowanie z górami jest radość życia

Góry nie tylko zachwycają, lecz pozwalają się pożądać, zdobywać i kochać. Podziw nad ich majestatem, tajemnicą i pięknem łączy ludzi niezależnie od wieku, płci, rasy czy religii. Literackie owoce miłości do górskich pasm i szczytów uwiecznione zostały na kartach wielu ksiąg, ja też się staram dołożyć swoje świadectwo i przytoczyć słowa innych o górach.

„W górach jest coś intymnego. Nikt nie krzyczy na szczycie z radości. Człowiek sobie posiedzi, popatrzy, zrobi kilka zdjęć . Góry mają w sobie coś magicznego, człowiek nie zje, nie dośpi, pachnie coraz gorzej, ale nie chce przestać się wspinać. W górach liczy się tylko tu i teraz. Nikt nic ode mnie nie chce, telefon nie dzwoni, a ja czuję, że z każdym krokiem przekraczam granicę swoich możliwości. Kiedy na początku wspinaczki człowiek stoi przed szczytem i patrzy na potężną górę, czuje się przytłoczony. Kiedy patrzy na tę samą górę już po zejściu- jest dumny i ma wrażenie, że może osiągnąć wszystko.”

Martyna Wojciechowska

Tatry uczą ubóstwa

Dziś kilka kolejnych mądrych myśli wypowiedzianych przez piewców i znawców Tatr, ludzi, którzy je rozsławili na cały kraj…

I cóż te Tatry mają tak cudownie przyciągającego do siebie, że się za nimi tęskni, jakby za ukochaną osobą? Jakaż siła zwabia tam ludzi najrozmaitszego zatrudnienia, usposobienia, płci i wieku? Uczeni, badacze przyrody, artyści, poeci, miłośnicy pięknej natury dążą do Tatr jakby do skarbnicy dziwów, a wracają stamtąd owiani urokiem niepojętym dla tych, co tam nie byli.

Walery Eliasz

Czym są Tatry?

Czym są Tatry? Dla jednych to stos bezładnych głazów i kamieni, który trzeba jak najprędzej upiększyć kolejkami i hotelami, dla drugich to boisko sportowe, dla innych to teren beztroskich wycieczek, dla innych wreszcie to cały świat.

Edward Passendorfer